-
قانون مدنی در خانواده
فصل اول – درالزام به انفاق ماده ۱۱۹۵ – احکام نفقه زوجه همانست که بموجب فصل هشتم ازباب اول ازکتاب هفتم مقررشده وبرطبق همین فصل مقررمی شود. ماده ۱۱۹۶ – درروابط بین اقارب فقط اقارب نسبی درخط عمودی اعم ازصعودی یانزولی ملزم به انفاق یکدیگرند. ماده ۱۱۹۷ – کسی مستحق نفقه است که نداربوده ونتواندبوسیله اشتغال به شغلی وسائل معیشت خودرافراهم سازد. ماده ۱۱۹۸ – کسی ملزم به انفاق است که متمکن ازدادن نفقه باشدیعنی بتواندنفقه بدهدبدون اینکه ازاین حیث دروضع معیشت خوددچارمضیقه گردد. برای تشخیص تمکن بایدکلیه تعهدات ووضع زندگانی شخصی اودرجامعه درنظر گرفته شود. ماده ۱۱۹۹ – نفقه اولادبرعهده پدراست پس ازفوت پدریاعدم قدرت او به انفاق بعهده اجدادپدری است بارعایت الاقرب فالاقرب درصورت نبودن پدرواجدادپدری ویاعدم قدرت آنهانفقه برعهده مادراست. هرگاه مادرهم زنده ویاقادربه انفاق نباشدبارعایت الاقرب فالاقرب به عهده اجدادوجدات مادری وجدات پدری واجب النفقه است واگرچندنفراز اجدادوجدات مزبورازحیث درجه اقربیت مساوی باشندنفقه رابایدبه حصه متساوی…
بیشتر بخوانید » -
قانون مدنی اولاد
باب اول – درنسب ماده ۱۱۵۸ – طفل متولددرزمان زوجیت ملحق به شوهراست مشروط بر اینکه ازتاریخ نزدیکی تازمان تولدکمترازششماه وبیشترازده ماه نگذشته باشد. ماده ۱۱۵۹ – هرطفلی که بعدازانحلال نکاح متولدشودملحق بشوهراست مشروط براینکه مادرهنوزشوهرنکرده وازتاریخ انحلال نکاح تاروزولادت طفل بیش ازدوماه نگذشته باشدمگرآنکه ثابت شودکه ازتاریخ نزدیکی تازمان ولادت کمترازششماه ویابیش ازده ماه گذشته باشد. ماده ۱۱۶۰ – درصورتی که عقدنکاح پس ازنزدیکی منحل شودوزن مجدداشوهر کندوطفلی ازاومتولدگرددطفل به شوهری ملحق می‌شودکه مطابق موادقبل الحاق اوبه آن شوهرممکن است درصورتی که مطابق موادقبل الحاق به هردوشوهرممکن باشدطفل ملحق به شوهردوم است مگرآنکه امارت قطعیه برخلاف آن دلالت کند. ماده ۱۱۶۱ – درموردموادقبل هرگاه شوهرصریحایاضمنااقراربه ابوت خودنموده باشددعوی نفی ولدازاومسموع نخواهدبود. ماده ۱۱۶۲ – درموردموادقبل دعوی نفی ولدبایددرمدتی که عادتاپس از تاریخ اطلاع یافتن شوهرازتولدطفل برای امکان اقامه دعوی کافی می‌باشداقامه گرددودرهرحال دعوی مزبورپس ازانقضاءدوماه ازتاریخ اطلاع یافتن شوهراز تولدطفل مسموع نخواهدبود. ماده ۱۱۶۳ – درموردی که شوهرمطلع ازتاریخ…
بیشتر بخوانید » -
قانون مدنی نکاح و طلاق
باب اول – درنکاح فصل اول – درخواستگاری ماده ۱۰۳۴ – هرزنی راکه خالی ازموانع نکاح باشد می‌توان خواستگاری نمود. ماده ۱۰۳۵ – وعدۀ ازدواج ایجادعلقۀ زوجیت نمی‌کنداگرچه تمام یا قسمتی ازمهریه که بین طرفین برای موقع ازدواج مقررگردیده پرداخته شده باشد بنابراین هریک اززن ومردمادام که عقدنکاح جاری نشده می‌تواندازوصلت امتناع کندوطرف دیگرنمی تواندبهیچوجه اورامجبوربه ازدواج کرده ویااز جهت صرف امتناع ازوصلت مطالبۀ خسارتی نماید. ماده ۱۰۳۶ – حذف شده است. (اصلاحی مطابق قانون اصلاح موادی از قانون مدنی مصوب ۱۳۷۰) ماده ۱۰۳۷ – هریک ازنامزدهامی توانددرصورت بهم خوردن وصلت منظور هدایائی راکه بطرف دیگریاابوین اوبرای وصلت منظورداده است مطالبه کند. اگرعین هدایاموجودنباشدمستحق قیمت هدایائی خواهدبودکه عادتاً نگاه داشته می‌شودمگراینکه هدایابدون تقصیرطرف دیگرتلف شده باشد. ماده ۱۰۳۸ – مفادماده قبل ازحیث رجوع به قیمت درموردی که وصلت منظوردراثرفوت یکی ازنامزدهابهم بخوردمجری نخواهدبود. ماده ۱۰۳۹ – حذف شده است. (اصلاحی مطابق قانون اصلاح موادی از قانون مدنی مصوب ۱۳۷۰) ماده…
بیشتر بخوانید » -
قانون مدنی در قرابت
ماده ۱۰۳۱ – قرابت بردوقسم است قرابت نسبی وقرابت سببی. ماده ۱۰۳۲ – قرابت نسبی به ترتیب طبقات ذیل است: طبقه اول – پدرومادرواولادواولاداولاد. طبقه دوم – اجدادوبرادروخواهرواولادآن‌ها. طبقه سوم – اعمام وعمات واخوال وخالات واولاد آن‌ها. درهرطبقه درجات قرب وبُعِد قرابت نسبی به عدۀ نسلهادرآن طبقه معین می‌گردد. مثلادرطبقه اول قرابت پدرومادربااولاد دردرجه اول ونسبتِ با اولاد اولاددردرجه دوم خواهدبود و هکذا درطبقه دوم قرابت برادروخواهروجدوجده دردرجه اول ازطبقه دوم واولادِ برادروخواهروجدپدردردرجه دوم ازطبقه دوم خواهدبودودرطبقه سوم قرابت عموودائی وعمه وخاله دردرجه اول ازطبقه سوم ودرجه اولادآنهادردرجه دوم ازآن طبقه است. ماده ۱۰۳۳ – هرکس درهرخط وبه هردرجه که بایک نفرقرابت نسبی داشته باشددره‌مان خط وبه‌مان درجه قرابت سببی بازوج یازوجه اوخواهدداشت. بنا براین پدرومادرزن یک مرد اقربای درجه اول آن مردوبرادروخواهرشوهریک زن ازاقربای سببی درجه دوم آن زن خواهند بود.
بیشتر بخوانید » -
قانون مدنی غیاب و مفقود الاثر
ماده ۱۰۱۱ – غایب مفقودالاثرکسی است که ازغیبت اومدت بالنسبه مدیدی گذشته وازاوبهیچوجه خبری نباشد. ماده ۱۰۱۲ – اگرغایب مفقودالاثربرای اداره اموال تصدری خودتکلیفی معین نکرده باشدوکسی هم نباشدکه قانوناً حق تصدی اموراوراداشته باشدمحکمه برای اداره اموال اویک نفرامین معین می‌کندوتقاضای تعیین امین فقط ازطرف مدعی العموم واشخاص ذی نفع دراین امرقبول می‌شود. ماده ۱۰۱۳ – محکمه می‌تواندازامینی که معین می‌کندتقاضای ضامن یا تضمینات دیگرنماید. ماده ۱۰۱۴ – اگریکی ازوراث غایب تضمینات کافیه بدهدمحکمه نمی‌تواندامین دیگری معین نمایدووارث مزبوربه این سمت معین خواهدشد. ماده ۱۰۱۵ – وظایف ومسئولیتهای امینی که بموجب موادقبل معین می‌گردد، همان است که برای قیّم مقرراست. ماده ۱۰۱۶ – هرگاه هم فوت وهم تاریخ فوت غایب مفقوالاثرمسلم شود اموال اوبین وراث موجودحین الموت تقسیم می‌گردداگرچه یک یاچندنفر آنهاازتاریخ فوت غایب به بعدفوت کرده باشد. ماده ۱۰۱۷ – اگرفوت غایب بدون تعیین تاریخ فوت ثابت گرددمحکمه بایدتاریخی راکه فوت اودرآن تاریخ محقق بوده معین کنددراین صورت اموال…
بیشتر بخوانید » -
قانون مدنی اقامتگاه
ماده ۱۰۰۲ – اقامتگاه هرشخصی عبارت ازمحلی است که شحص درآنجا سکونت داشته ومرکزمهم اموراونیزدرآنجاباشداگرمحل سکونت شخصی غیراز مرکزمهم اموراو باشدمرکز اموراواقامتگاه محسوب است. اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکزعملیات آنهاخواهدبود. ماده ۱۰۰۳ – هیچکس نمی‌تواندبیش ازیک اقامتگاه داشته باشد. ماده ۱۰۰۴ – تغییراقامتگاه به وسیله سکونت حقیقی درمحل دیگربعمل می‌آیدمشروط براینکه مرکزمهم اموراونیزبه‌مان محل انتقال یافته باشد. ماده ۱۰۰۵ – اقامتگاه زن شوهرداره‌مان اقامتگاه شوهراست معذلک زنی که شوهراواقامتگاه معلومی نداردوهمچنین زنی که بارضایت شوهرخودویا به اجازه محکمه مسکن علیحده اختیارکرده می‌توانداقامتگاه شخصی علیحده نیزداشته باشد. ماده ۱۰۰۶ – اقامتگاه صغیرومحجوره‌مان اقامتگاه ولی یاقیم آنهااست. ماده ۱۰۰۷ – اقامتگاه مامورین دولتی، محلی است که درآنجاماموریت ثابت دارند. ماده ۱۰۰۸ – اقامتگاه افرادنظامی که درساخلوهستندمحل ساخلوآن‌ها است. ماده ۱۰۰۹ – اگراشخاص کبیرکه معمولانزددیگری کاریاخدمت می‌کننددر منزل کارفرمایامخدوم خودسکونت داشته باشنداقامتگاه آنهاه‌مان اقامتگاه کارفرمایامخدوم آنهاخواهدبود. ماده ۱۰۱۰ – اگرضمن معامله یاقراردادی طرفین معامله یایکی ازآن‌ها برای اجرای تعهدات حاصله ازآن معامله محلی غیرازاقامتگاه…
بیشتر بخوانید » -
قانون مدنی سجل الحول
ماده ۹۹۲ – سجل احوال هرکس به موجب دفاتری که برای این امرمقرر است معین می‌شود. ماده ۹۹۳ – امورذیل بایددرظرف مدت وبه طریقی که بموجب قوانین یا نظامات مخصوصه مقرراست به دائره سجل احوال اطلاع داده شود: ۱ – ولادت هرطفل وهمچنین سقط هرجنین که بعدازماه ششم ازتاریخ حمل واقع شود. ۲ – ازدواج اعم ازدائم ومنقطع. ۳ – طلاق اعم ازبائن ورجعی وهمچنین بذل مدت. ۴ – وفات هرشخص. ماده ۹۹۴ – حکم فوت فرضی غایب که برطبق مقررات کتاب پنجم ازجلددوم این قانون صادرمی شودبایددردفترسجل احوال ثبت شود. ماده ۹۹۵ – تغییرمطالبی که دردفاترسجل احوال ثبت شده است ممکن نیست مگربموجب حکم محکمه. ماده ۹۹۶ – اگرعدم صحت مطالبی که به دایره سجل احوال اظهارشده است درمحکمه ثابت گرددیاهویت کسی که دردفترسجل احوال بعنوان مجهول الهویه قیدشده است معین شودویاحکم فوت فرضی غایب ابطال گرددمراتب بایددر دفاترمربوطه سجل احوال قیدشود. ماده ۹۹۷ – هرکسی بایددارای نام خانوادگی…
بیشتر بخوانید » -
قانون مدنی تابعیت
ماده ۹۷۶ – اشخاص ذیل تبعه ایران محسوب می‌شوند: ۱ – کلیه ساکنین ایران به استثنای اشخاصی که تبعیت خارجی آن‌ها مسلم باشد. تبعیت خارجی کسانی مسلم است که مدارک تابعیت آن‌ها مورد اعتراض دولت ایران نباشد. ۲ – کسانی که پدرآن‌ها ایرانی است اعم از اینکه در ایران یا درخارجه متولد شده باشند. ۳ – کسانی که درایران متولدشده وپدرومادرآنان غیرمعلوم باشند. ۴ – کسانی که درایران ازپدرومادرخارجی که یکی ازآنهادرایران متولدشده بوجودآمده‌اند. ۵ – کسانی که درایران ازپدری که تبعه خارجه است بوجودآمده وبلافاصله پس ازرسیدن به سن هجده سال تمام لااقل یکسال دیگردرایران اقامت کرده باشند والاقبول شدن آنهابه تابعیت ایران برطبق مقرراتی خواهدبودکه مطابق قانون برای تحصیل تابعیت ایران مقرراست. ۶ – هرزن تبعه خارجی که شوهرایرانی اختیارکند. ۷ – هرتبعه خارجی که تابعیت ایران راتحصیل کرده باشد. تبصره – اطفال متولدازنمایندگان سیاسی وقنسولی خارجه مشمول فقره ۴و۵ نخواهندبود. ماده ۹۷۷ – الف – هرگاه اشخاص…
بیشتر بخوانید » -
کلیات قانون مدنی اشخاص
ماده ۹۵۶ – اهلیت برای داربودن حقوق با، زنده متولدشدن انسان شروع و بامرگ اوتمام می‌شود. ماده ۹۵۷ – حمل ازحقوق مدنی متمتع می‌گرددمشروط براینکه زنده متولد شود. ماده ۹۵۸ – هرانسان متمتع ازحقوق مدنی خواهدبودلیکن هیچکس نمی‌تواندحقوق خودرااجراکندمگراینکه برای این امراهلیت قانونی داشته باشد. ماده ۹۵۹ – هیچکس نمی‌تواندبطورکلی حق تمتع ویاحق اجراءتمام یا قسمتی ازحقوق مدنی راازخودسلب کند. ماده ۹۶۰ – هیچکس نمی‌تواندازخودسلب حریّت کندویادرحدودی که مخالف قوانین ویااخلاق حسنه باشدازاستفاده ازحریّت خودصرفنظرنماید. ماده ۹۶۱ – جزدرمواردذیل اتباع خارجه نیزازحقوق مدن متمتع خواهند بود: ۱ – درموردحقوقی که قانون آن راصراحتاًمنحصربه اتباع ایران نموده و یاصراحتاً ازاتباع خارجه سلب کرده است. ۲ – درموردحقوق مربوط به احوال شخصی که قانون دولت متبوع تبعه خارجه آن راقبول نکرده. ۳ – درموردحقوق مخصوصه که صرفاً ازنقطه نظرجامعه ایرانی ایجادشده باشد. ماده ۹۶۲ – تشخیص اهلیت هرکس برای معامله کردن برحسب قانون دولت متبوع اوخواهدبودمعذلک اگریک نفرتبعه خارجه درایران عمل حقوقی…
بیشتر بخوانید »